Beschrijving TafelMerkopstelling

Systemisch opstellen

Als de mogelijke symbolen voor de merkelementen op een dienblad of iets dergelijks zijn geplaatst door de Merkvrager, laat de Merkopsteller de Merkvrager alle tijd nemen voor het opstellen van elk symbool; de richtlijn is circa een minuut tussen elk symbool. Hoe langzamer het tempo, hoe beter de inleving; dus des te sneller diepe inzichten kunnen ontstaan. Laat dit ook in stilte doen, want praten staat haaks op voelen. Daarbij zie je de gebeurtenissen zowel causaal als synchroon logisch; niet alleen zijn alle situaties een vanzelfsprekende oorzaak-gevolg-indicatie van het achterliggende merksysteem, maar ook benader je elk ’toevallig’ incident als tekenend voor het merksysteem zoals een verstoring van buiten.

Systemisch bevragen

Na het opstellen van de merkelementen uit de huidige situatie vraagt de Merkopsteller naar de gevoelens van de Merkvrager over de ontstane configuratie vanuit de positie waarin hij/zij deze heeft neergezet. Dat doet de Merkopsteller empathisch: de Merkopsteller laat in haar/zijn vraagstelling voelen dat hij/zij de emoties van de Merkvrager (h)erkent en gebruikt daarbij haar/zijn eigen gevoel als een check richting de ervaringen van de Merkvrager. Daar waar deze ervaringen verschillen gaat de Merkopsteller een dialoog aan over deze ervaringen. Startpunt daarbij zijn hoe-vragen, zoals “Hoe zou het beeldmerk zich voelen ten opzichte van de merkbelofte?”; ‘waarom-vragen’ zijn daarbij echter niet aan de orde, omdat je als Merkopsteller geen sfeer wilt creëren waarin Opdrachtgevers hun emoties moeten verantwoorden.

Systemische benadering van huidige merksituatie

De kern van de weergave van de huidige merksituatie is dat de werkelijkheid onder ogen wordt gezien en gevoeld zoals die is door de Merkvrager. In principe worden alle kernelementen uit de huidige situatie stap voor stap opgesteld zonder tussentijdse bevraging van de Merkvrager door de Merkopsteller, zodat de energie optimaal is voor de interventie. Als de Merkvrager echter na het opstellen van een of twee elementen emotioneel wordt geraakt, is het essentieel voor de  Merkopsteller om daar aandacht aan te besteden. Doorgaan zonder deze aandacht kan namelijk een sfeer creëren dat emoties niet worden benoemd. De Merkopsteller maakt in deze fase duidelijk aan de Merkvrager dat deze haar/zijn gevoelens waar-neemt, maar vraagt pas na het inbrengen van de interventie (merkbeslissing) door op eventuele wensen/ mogelijke veranderingen. Een Merkopstelling vraagt vooreerst om het diep doorvoelen van de huidige merksituatie. Pas als de huidige merksituatie volledig is (h)erkend en gewaardeerd door de Opdrachtgever, is het merksysteem rijp om te veranderen. Dit wordt wel de veranderingsparadox genoemd: je moet eerst ten volle ervaren en accepteren wat er nu is, voordat je echt open kunt staan voor alternatieven. Het is een paradox omdat het tegen ons denken, voelen en willen ingaat.

Systemische benadering van merkinterventie

Het doel van de Merkopstelling is verhelderen voor de Opdrachtgever of een merkbeslissing wel of niet moet worden genomen. Als Merkopsteller vraag je pas na het inbrengen van de interventies door op de wensen van de Opdrachtgever, zodat de energie in de opstelling ook werkelijk gaat naar de vraag: “Wat is er nodig om te zorgen dat deze merkbeslissing het merk versterkt?”. De kernkunst en -kunde van de Merkopsteller is de timing: de huidige configuratie moet klaar zijn voor de verandering, dat wil zeggen dat eventuele (te) grote spanningen in het systeem zijn (h)erkend en aangegaan met behoud van energie.

Perspectiefwisseling

Kenmerkend voor de tafelvariant van de Merkopstelling is de perspectiefwisseling: ervaren dat een situatie vaak compleet anders aanvoelt als je deze vanuit een andere kant bekijkt. Na het opstellen van de interventie vraagt de Merkopsteller eerst weer naar de gevoelens van de Merkvrager over de ontstane configuratie vanuit de positie waarin hij/zij deze heeft neergezet. Vervolgens laat de Merkopsteller de Merkvrager deze configuratie invoelen vanuit een twee- of drietal kernelementen door de opdrachtgever uit te nodigen achtereenvolgens letterlijk fysiek zo te gaan staan of zitten dat deze de configuratie waarneemt vanuit deze twee of drie merkelementen. Daarbij gebruikt de Merkopsteller haar/zijn eigen gevoel als een check richting de ervaringen van de Merkvrager. Daar waar deze ervaringen verschillen gaat de Merkopsteller weer een dialoog aan over deze ervaringen.

“En ze leefden nog lang en gelukkig”

Het doel van de Merkopstelling is dus verhelderen voor de Opdrachtgever wat is er nodig om te zorgen dat de overwogen merkbeslissing het merk versterkt. Daartoe heb je als Merkopsteller vier opties tijdens de tafelopstelling:

1. Verhelderen van (inconsistenties in verwoorden van) emoties en fysieke uitingen ervan (bewustwording)
2. Aandacht voor de emoties van de Opdrachtgever (proceswerk)
3. Verandering van de positie van een of meer symbolen van merkelementen (herpositioneren)
4. Nieuwe merkelement laten kiezen en symbool daarvoor inbrengen, dat ondersteunend werkt (support).

De Merkopsteller vraagt altijd om de expliciete toestemming van de Opdrachtgever, voordat hij/ zij een van de vier opties uitvoert. De uitvoering blijkt namelijk alleen significant betekenisvol voor de Opdrachtgever als deze achter een dergelijke optie staat.

Merkopsteller worden?

Wees slim, vraag Wim:

06 107 44 198  / wim.jurg@merkopstelling.nl